top of page
ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΦΩΝΕΣ 2013 :

 

 

Πρόκειται για μια παράσταση που πρώτη φορά ανέβηκε στις 6.00 το πρωί στο παλιό Βυρσοδεψείο της πόλης, σ’ ένα εγκαταλειμμένο εργοστάσιο του περασμένου αιώνα

 

Η παράσταση ανέβηκε δεύτερη φορά την άνοιξη του 2013 στο Θέατρο Θησείο

 

Οι Σιωπηλές Φωνές είναι μια παράσταση που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Μαρούλας Κλιάφα, που περιλαμβάνει 69 αυτούσιες μαρτυρίες του περασμένου αιώνα, καλύπτοντας ένα ιστορικό φάσμα που ξεκινάει από τις αρχές του 20ου αιώνα και την περίοδο της Κολιγιάς στην Ελλάδα, συνεχίζει με τους Βαλκανικούς Πολέμους, τους δύο Παγκόσμιους, Κατοχή, Εμφύλιο, 

Δεκεμβριανά, Βάρκιζα, καλύπτει όλα τα μεταναστευτικά ρεύματα και την περίοδο του Ψυχρού πολέμου.

 

Συντελεστές της παράστασης:

Κείμενο: Μαρούλα Κλιάφα

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπίτος

Σκηνικά-κοστούμια: Αριστοτέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου

Μουσική : Λάμπρος Πηγούνης

Φωτισμοί: Νύσος Βασιλόπουλος

Ερμηνεύουν: Δράκου Ειρήνη, Ζαραφίδου Ελένη, Ιωακείμ Πανάγος, Κυριαζή Ρηνιώ, Τσίλλερ Αντώνης

 

Όπως και στην παράσταση που έγινε πρώτη φορά στο Παλιό Βυρσοδεψείο, η δουλειά που παρουσιάστηκε στο Θέατρο Θησείο φέτος βασίστηκε και εμπλουτίστηκε σε μαρτυρίες, από το ίδιο υλικό ντοκουμέντο, όπου δεν έχει τίποτα επινοηθεί. Σε αυτή τη δεύτερη απόπειρα, ενσωματώσαμε περισσότερες μαρτυρίες και μεταφέραμε την όλη εμπειρία σε έναν άλλο χώρο, το Θέατρο Θησείο, πιστοί όμως στην ώρα του πρωϊνού και την αρχική μας πρόθεση.

 

Ο τρόπος αφήγησης αυτών των ιστοριών στοχεύει στο να αποδοθεί κυρίως αυτό που δεν ακούγεται, ο σιωπηλός κόσμος που κουβαλά μαζί της κάθε ιστορία. (Ούτως ή άλλως πρόκειται για ιστορία αποσιωπημένη)

Στη πρώτη παράσταση που έγινε στο Παλιό Βυρσοδεψείο, στις 6.00 τα ξημερώματα, περιλήφθηκαν μερικές μόνο από αυτές τις μαρτυρίες. Η ανταπόκριση του κόσμου σε αυτό το κάλεσμα ήταν τέτοια που εξέπληξε κι εμάς τους ίδιους. Η εμπειρία αυτής της συνάντησης ήταν μια ‘ψυχική πολυτέλεια’ που αναζητούμε τόσο στις πρόβες και την έρευνα που κάνουμε όσο και στις παραστάσεις μας.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ

Για αυτό και η ώρα της παράστασης δεν είναι τυχαία, ούτε προϊόν σκέψης. Είναι απόφαση στην οποία μας οδήγησε η διαδικασία δουλειάς και η επιλογή αυτού του υλικού. Το ίδιο το υλικό μας αφύπνισε με τέτοιο τρόπο καθώς και η διαδικασία της δουλειάς μας που βασίζεται στο «ξεβόλεμα», στην επιστροφή στις αισθήσεις, στη σιωπή. Δουλεύουμε συχνά κοντά στη φύση και πολύ πρωινές ώρες έξω από την καλοκουρδισμένη μηχανή που αποτελεί συχνά η καθημερινότητα μας. Αυτό είναι ένα τεράστιο δώρο για μας που θελήσαμε να το προσφέρουμε. Κρυφή προσδοκία μας είναι πάντα να προσφέρουμε την έκπληξη και σε μας και στους θεατές που θα ανταποκριθούν σ' αυτή την πρόσκληση.

 

Συμβολισμοί γεννιούνται διαρκώς και είναι συγκινητικά αυτά που καταθέτουν κάθε φορά οι ίδιοι οι θεατές που συμμετέχουν σε κάθε παράσταση. Γι αυτό και θεωρούμε ότι περισσότερο από άλλες είναι μια παράσταση που δεν τελειώνει.

Άλλωστε στόχος μας είναι να ταξιδέψουμε αυτή την παράσταση τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ενσωματώνοντας κι άλλες μαρτυρίες, υλικό-ντοκουμέντο ακόμη και ηθοποιούς ή άλλους δημιουργούς που θα συναντήσουμε.

 

Όλη η δουλειά μας είναι ένα πείραμα μεταξύ παράστασης, αναπαράστασης και διερεύνησης αφηγηματικών τρόπων καθώς και μια προσπάθεια ενεργητικής συμμετοχής του θεατή. Για παράδειγμα ένας θεατής που αποφασίζει να έρθει σε μια παράσταση στις 6.00 το πρωί στην καρδιά του Χειμώνα έχει ήδη μετατοπιστεί αφού το να πάει στο θέατρο δεν είναι άλλη μια αστική έξοδος τοποθετημένη στο πρόγραμμα του αλλά μια πρόσκληση σε συνάντηση σαν ερωτικό ραντεβού ή μια άλλη δύναμη που πιστεύουμε ότι πάντα κουβαλά και μπορεί να τον αφυπνίσει και να επινοήσει τον εαυτό του πέρα από τα στερεότυπα.

 

Επίσης πρόκληση για μας είναι όταν το υλικό είναι «ζωντανό» και μας ενδιαφέρει πολύ αυτό που μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς Θέατρο-ντοκυμαντέρ, θεωρώντας μάλιστα αυτή τη στιγμή τρομερά επίκαιρο όλο αυτό το υλικό που ουσιαστικά πρόκειται για μια ιστορία που μοιάζει να επαναλαμβάνεται κυκλικά, και είναι αναγκαίο να κατανοηθεί για να κατανοήσουμε και τους εαυτούς μας σήμερα, ιδιαίτερα αυτή τη χρονική στιγμή στην Ελλάδα.

 

Εκεί μας οδήγησε η ανάγκη μας να εμπλακούμε ως συμμέτοχοι σ' αυτή την ιστορία δημιουργικά και να εμπλέξουμε και τους θεατές καλώντας τους σε μια πιο συνειδητή και ενεργητική συμμετοχή απέναντι σε μια τέτοια παράσταση και γιατί όχι, και στην πραγματικότητα που μας περιβάλλει.

 

Επίσης έχουμε ξεκινήσει ήδη την έρευνα και είναι μέσα στα μελλοντικά μας σχέδια μια παράσταση πάνω στην περίοδο της Μεταπολίτευσης στην Ελλάδα, μια περίοδο που όλοι φοβόμαστε να «αγγίξουμε» για ευνόητους λόγους. Στόχος είναι και σ’ αυτή την περίπτωση, μια παράσταση βασισμένη σε υλικό- ντοκουμέντο, «πιάνοντας την ιστορία από το τέλος». 

 

 

ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΦΩΝΕΣ 2011 -  2012 :

 

Οι ‘Σιωπηλές Φωνές’ είναι ένα ανοιχτό projiect της ομάδας και η σημαντικότερη δουλειά της μαζί με την Αντιγόνη για το 2012. Πρόκειται για μια παράσταση που βασίστηκε σε υλικό ντοκουμέντο κι έτσι πρόκειται να εξελιχθεί.

Για πρώτη φορά ανέβηκε στις 6.00 το πρωί στο παλιό Βυρσοδεψείο της πόλης, σ’ ένα εγκατελειμένο εργοστάσιο του περασμένου αιώνα. Πρόκειται για Θέατρο ντοκυμαντέρ που σε πρώτη φάση βασίστηκε σε 69 μαρτυρίες του περασμένου αιώνα 

στην Ελλάδα., που συμπεριλαμβάνονται στο ομώνυμο βιβλίο της Μ.Κλιάφα. Στόχος είναι να ενσωματωθούν ηθοποιοί και μαρτυρίες κι από άλλα μέρη στα οποία θα ταξιδέψει η παράσταση αυτή.

 

Σε ένα παλιό, εγκαταλελειμμένο Βυρσοδεψείο της οδού Ορφέως στον Βοτανικό, ζωντανεύει η άγνωστη, αποσιωπημένη ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, έτσι όπως αυτή καταγράφεται μέσα από προσωπικές μαρτυρίες ανδρών και γυναικών. Πρόκειται για την θεατρική παράσταση «Σιωπηλές Φωνές», βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Μαρούλας Κλιάφα, που παρουσιάζει στις έξι το πρωί και για δυο ακόμη Σαββατοκύριακα, η ομάδα «Ασίπκα». Είναι η ίδια ομάδα που στο παρελθόν έχει παρουσιάσει παραστάσεις οι οποίες έχουν κάνει αίσθηση και συζητηθεί, όπως οι «Νυχτερίδες» της Κιτσοπούλου, «Τρίπτυχο» του Μίλλερ, «Αγγέλα» του Σεβαστίκογλου, «Ελένη» του Ρίτσου κ.α.

 

Συντελεστές της παράστασης:

Κείμενο: Μαρούλα Κλιάφα

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπίτος

Σκηνικά-κοστούμια: Αριστοτέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου

Μουσική :Λάμπρος Πηγούνης

Φωτισμοί: Νύσος Βασιλόπουλος

Ερμηνεύουν: Δράκου Ειρήνη, Ιωακείμ Πανάγος, Καλατζοπούλου Μαργαρίτα, Λυτού Ρίτα, Τσίλλερ Αντώνης

 

site με τη συνέντευξη που δώσαμε στη Μάνια Ζούση στο ραδιόφωνο του sky για τις ΄ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΦΩΝΕΣ’ http://www.skai.gr/player/Radio/?MMID=222567#.Tv8ZgrHTkoM.facebook (Συνέντευξη στη Μάνια Ζούση στο Sky) 

 

το video της παράστασης θα αναρτηθεί σύντομα.

english

for a theatre of senses, doubt & invention

bottom of page